ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΡΆΙΔΕΣ ΤΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ  ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΡΆΙΔΕΣ ΤΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ!


ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΜΗΛΙΑΣ

Η νεράιδα της  μηλιάς

Η νεραϊδίτσα η Μηλίτσα, χάρισε στην μικρή μας την μηλιά ένα αστέρι!

Στην καρδιά της μέσα το έβαλε και το έκανε δικό της

Το αστέρι αυτό το έδωσε στους ανθρώπους και στα μικρά παιδιά!

Για να γίνουν υγιή και να φτιάχνουν και να βρίσκουν παιχνίδια με αστεράκια!

Τα παιδιά ζωγραφίζουν αστέρια και τα χαρίζουν στη μικρή μηλιά , στη νεράιδα Μηλίτσα και στο διάστημα!

Για να βρει το μικρό αστέρι τα αδελφάκια του που είναι ψηλά στον ουρανό!!

 Η νεράιδα της κυδωνιάς!

Η νεράιδα Κυδωνίτσα έμενε στην κυδωνιά! Χάρισε στο δεντράκι της

έναν μαγικό κύκλο, για να φτιάξει έναν ήλιο κίτρινο και χρυσό από

το χρώμα του κυδωνιού και λαμπερό από την αγάπη της νεράιδας!

Ο ήλιος της κυδωνιάς θα φώτιζε όλο τον κόσμο και το δέντρο!

Έτσι τα κυδωνιά θα γινόταν μαγικα!Για να  φτιάξουν ένα μαγικό

γλυκό και ένα μαγικό χυμό ,όποιος έτρωγε και έπινε  αυτά τα μαγικά φαγητά

θα δούλευε πιο γρήγορα και δεν θα κουραζόταν! Η νεραϊδίσια ήθελε να βοηθήσει

τους ανθρώπους και τα παιδιά ώστε οι δουλειές να είναι ξεκούραστες!

Για να θυμάται το δεντράκι της και τα μαγικά που χάρισε στους ανθρώπους

έγινε για πάντα μια κίτρινη νεράιδα !

Η νεράιδα Κυδωνίτσα!!!

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΚΥΔΩΝΙΑΣ!!

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΧΛΑΔΙΑΣ!

Η  νεράιδα της αχλαδιάς

Η νεράιδα Αχλαδίτσα ζει σε μια όμορφη αχλαδιά !Η αχλαδιά αυτή είναι

στον Παράδεισο!

Γύρω της έχει ένα ωραία δέντρα ,λουλούδια και δροσερά ποτάμια!

Στην αχλαδιά έρχονται συχνά αγγελούδια, για να την προσέχουν και

να την φωτίζουν!

Να γίνουν τα πράσινα αχλάδια και να τα χαρίσουν τα αγγελούδια σ’ όλου του

κόσμου τα παιδιά! Όταν τα παιδιά θα πάρουν τα αχλαδάκια από τον Παράδεισο

θα σταματήσουν να πεινάνε !Έτσι δεν θα υπάρχει πια πείνα στον κόσμο!

Η νεραιδίτσα η Αχλαδίτσα με το πράσινο φόρεμα σκέπτεται και φροντίζει

το δεντράκι της ώστε όλα τα παιδιά να γίνουν κάποτε πολύ χαρούμενα

και ευτυχισμένα !Να είναι όλοι  φίλοι!!!!

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΡΟΔΙΑΣ!

Η  νεράιδα  της  ρόδιας

Η νεράιδα της ροδιάς που την έλεγαν Ροδίτσα έμενε σε μια ροδιά!

Ήταν τόσο μικροσκοπική που έμενε μέσα σένα ρόδι. Τα  ροδιά της

Είχαν την δύναμη να κάνουν τους ανθρώπους πολύ-πολύ μικρούς.

Έτσι όταν θα ήταν τόσο μικροί, θα μπορούσαν να τρυπώσουν παντού!

Είτε κάτω από την πόρτα ,είτε κάτω από τα παράθυρα ,είτα μέσα από την κλειδαρότρυπα

Θα μπορούσαν έτσι να μπουν στο κάστρο ενός κακού μάγου, που είχε φυλακίσει την αδελφή της νεράιδας που την έλεγαν Ροδούλα!

Έτσι θα βοηθούσαν  την Ροδίτσα να ελευθερώσει την αδελφή της και να κλειδώσουν

Το μάγο μέσα στο κάστρο, για να μην ξανά κάνει κακό.

Η Ροδιτσα για να ευχαριστήσει τους ανθρώπους και κυρίως τα παιδιά που την βοήθησαν τους χάρισε παιχνίδια φτιαγμένα από ρόδια!

Καραμέλες με γεύση ροδιού πολύ υγιεινές που δεν χαλούν τα δόντια!!

 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΛΩΤΟΥ!

Η νεράιδα του λωτού

Η νεράιδα του λωτού που την έλεγαν Λωτίτσα, είχε το σπίτι της κάτω από το δέντρο

του λωτού ,γιατί  ήθελε να έχει ένα σπίτι που να έχει σκεπή!

Ώστε να μην βρέχεται ,αλλά να βρέχονται μόνο οι λωτοί που το χρειάζονται πολύ νερό.

Στο διπλανό χωράφι έμενε μια κακιά βασίλισσα  .Σε ένα μαυριδερό και σκοτεινό κάστρο

και δυστυχώς είχε φυλακίσει την γιαγιά της Λωτιτσας!

Η Λωτίτσα ζήτησε βοήθεια από τα ζώα που ήταν γύρω της .Πρώτα έτρεξαν να την βοηθήσουν τα μυρμήγκια!

Τα μυρμήγκια τρύπωσαν μέσα από την κλειδαρότρυπα

και έδεσαν τα πόδια της κακιάς βασίλισσας παρέπεσε και κάηκε στο τζάκι!

Η νεράιδα Λωτίτσα για να ξεχάσει η γιαγιά της την άσχημη περιπέτεια που είχε έκανε ένα μαγικό που κρατά ακόμη και τώρα!

Τα φρούτα του λωτού όταν τα τρώμε ακόμα και σήμερα ξεχνάμε!

Ξεχνάμε κάθε τι κακό!!!

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΑΚΤΙΝΙΔΙΟΥ!

Η νεράιδα του ακτινίδιου

Μια φόρα κι έναν καιρό ήταν η νεράιδα Ακτινιδούλα!

Ήθελε να πάει στο χορό!.Ο χορός γινόταν στο Παρίσι!

Έπρεπε να ταξιδέψει πολύ μακριά, αλλά τα φτερά της δεν  ήταν  τόσο δυνατά!

Ζήτησε βοήθεια από το ουράνιο τόξο. Να ταξιδέψει  πάνω στο ουράνιο τόξο,

για να φτάσει στην πόλη που ήθελε

Γι αυτό χάρισε από το δέντρο του ακτινίδιου στο ουράνιο τόξο, το καφέ ,το πράσινο και το μαύρο χρώμα που έγιναν πιο φωτεινά

Έτσι το ουράνιο τόξο όταν  βγαίνει στον ουρανό πάνω από το δέντρο της Ακτινιδούλας έχει τα χρώματα του δέντρο της

Ήταν και οι δυο πολύ ευτυχισμένοι ,η νεράιδα μας και το ουράνιο τόξο και βεβαία έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!

 

(Τα παραμύθια γράφτηκαν από την συνάδελφο Παρασχοπούλου Β. και την βοήθεια των μαθητών του 5ο Νηπιαγωγείου Καλαμάτας)

ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ !